Το συγγραφικό έργο του Ντύλαν Τόμας χαρακτηρίζεται από μια ξεχωριστή
ιδιομορφία. Ιδιομορφία που διαφοροποιεί το γράψιμό του σε τέτοιον βαθμό,
ώστε να αχρηστεύσει a priori κάθε απόπειρα σύγκρισής του με το έργο
άλλων συγχρόνων του. Δαιμονικά ποιητική φύση, ο Τόμας ανέσυρε τη λέξη
από τη φθορά της καθημερινής τριβής και την τοποθέτησε σε ένα συμβολικό
εννοιολογικό επίπεδο που επεκτείνεται στο μεταφυσικό όραμα. Γιατί ο
Ντύλαν Τόμας παίζει με τις λέξεις. Βαθύς γνώστης και μελετητής της
αγγλικής γλώσσας και λογοτεχνίας, από τα παιδικά του χρόνια και της
Βίβλου –τα δύο βασικά εφόδια της μόρφωσής του–, συνδυάζει απαράμιλλα την
καθομιλουμένη με την αρχαΐζουσα, εμφυτεύοντας ανάμεσά τους λέξεις
ιδιωματικές, αργκό. Οι πυκνά εναλασσόμενες εικόνες, οι μεγάλες
παράγραφοι που τις διατρέχει μια ανάσα, η ιδιόρρυθμη χρήση του
συντακτικού, ο πλούτος των συνηχήσεων, η επινόηση λέξεων, τα
λογοπαίγνια, η εσκεμμένη κρυπτικότητα των λέξεων, η μουσική ροή της
έκφρασής του, μαρτυρούν έναν εξουθενωτικό λογοπλάστη που αναζητά,
«πιέζει και πλάθει» τη λέξη, για να της προσδώσει τελικά μια επιλογή
νοηματική, ένα φάσμα συγκινησιακών και μεταφυσικών σημασιοδοτήσεων.
πηγή: http://plethronbooks.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ένα ακόμα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Ελπίζω να το αγαπήσετε και εσείς.